List do młodego nauczyciela - Thich Nhat Hanh o szczęściu i uważności

Istnieje mnóstwo warunków, od których uzależniamy szczęście. Nie potrzebujemy ich jeszcze więcej. Gdybyśmy mieli wziąć długopis i zapisać to, co już mamy, by być szczęśliwymi, nie starczyłoby nam na to ani jednej strony, ani dwóch, ani nawet dziesięciu. Spisanie warunków szczęścia jest niezwykle ważną medytacją. Kiedy zdasz sobie sprawę z tego, co już masz, co czyni cię szczęśliwym, możesz odczuwać szczęście i radość tu i teraz. Wiele osób myli szczęście z ekscytacją, ale ekscytacja nie jest tożsama ze szczęściem. Kiedy jesteś podekscytowany, nie masz w sobie wystarczającego spokoju, a szczęście nie jest prawdziwe.

Mindfulness jest rodzajem praktyki, która pomaga w zrozumieniu, czym jest prawdziwe szczęście – szczęście nie zależy od tego, czego zwykle pożądamy, czyli od sławy, władzy, bogactwa i zmysłowego szczęścia, lecz od zrozumienia i współczucia. Prawdziwe szczęście oznacza, że nie musisz już za niczym gonić, ponieważ odczuwasz satysfakcję z powodu bycia tu i teraz, gdyż rozpoznajesz, że masz mnóstwo przesłanek do bycia szczęśliwym gdziekolwiek jesteś. Jeśli będziesz potrafił je rozpoznać, będziesz potrafił czuć szczęście i radość kiedykolwiek zechcesz. Radość i szczęście możesz tworzyć sam dla siebie i również dla innych. Przypominać im o nich może twoje własne mindfulness – ono jest zaraźliwe. Możesz im przypominać, że żyją w przepięknym świecie, że mogą dotykać dostępnych im cudów życia i już samo to może uczynić ich szczęśliwymi. Jeśli jesteś radosny, szczęśliwy, świadomy i niesiesz przed sobą kaganek szczęścia i radości, inni skorzystają z niego, by rozniecić płomień i w sobie, ponieważ w każdym człowieku tkwi ziarno mindfulness oraz ziarno świadomości. To jest sztuka, lecz nie jest ona trudna. Jako nauczyciel możesz dokonać tego cudu w kilka sekund i sprawić, by twoi uczniowie byli szczęśliwi.

Praktyka uważności jest praktyką radości. To sztuka życia. Dzięki uważności, koncentracji oraz wglądom możesz kreować uczucie radości i szczęścia kiedykolwiek zechcesz. Przy pomocy energii uważności możesz również radzić sobie z bolesnymi uczuciami i emocjami. Jeśli nie masz w sobie energii uważności, będziesz lękał się tego, że ból i cierpienie cię przytłoczą.

Uważność, czyli mindfulness, zawsze jest uważnością odnoszącą się do czegoś. Jeśli praktykujesz uważne oddychanie, nazywa się to uważnością oddychania. Jeśli praktykujesz uważne chodzenie, nazywa się to uważnością chodzenia. Jeśli jesz śniadanie w sposób uważny, praktykujesz uważność jedzenia. Aby praktykować uważność, nie musisz siedzieć w sali przeznaczonej do medytacji. Możesz być uważnym, biorąc prysznic, jadąc samochodem, w szkole lub w pracy oraz w relacjach z innymi ludźmi. Możesz również ćwiczyć się w uważnym staniu, chodzeniu, siedzeniu, a nawet leżeniu. Energia uważności, pochodząca od świadomości oddychania lub świadomości stawiania kroków, pozwala sprowadzić umysł z powrotem do domu ciała, a kiedy umysł i ciało są połączone, jest się w pełni obecnym w danej chwili. Życie w całej swojej cudowności, ze wszystkimi swoimi uzdrawiającymi elementami – radością, szczęściem i pokojem – jest dostępne tylko w chwili teraźniejszej. Przeszłości już nie ma, przyszłości jeszcze nie ma, chwila teraźniejsza jest jedyną chwilą, w której można być prawdziwie obecnym.



Mindfulness zawsze pomaga zwiększyć koncentrację, a połączenie uważności i koncentracji może przynieść wglądy. Kiedy oddychasz w sposób uważny i koncentrujesz się na wdechu, możesz odkryć proste acz podstawowe rzeczy, na przykład to, że żyjesz i masz ciało. Konstatacja „wiem, że mam ciało” – to zaiste wgląd! Istnieję, jestem wolny, jestem obecny tu i teraz. „Wdychając powietrze, wiem, że żyję, a bycie żywym jest cudem największym ze wszystkich”. Wdychając powietrze, wiesz, że żyjesz, bo gdybyś był martwy, nie mógłbyś oddychać. Kiedy wdychasz powietrze, możesz świętować fakt, że wciąż żyjesz. Twoje płuca są wystarczająco silne, byś radował się wdechem, twoje stopy są wystarczająco silne, byś chodził i podczas każdego kroku dotykał ziemi. Istnieje tyle warunków szczęścia. Dzięki uważności i koncentracji wglądy po prostu się pojawiają.